ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္ဆိုတာကို ေပါ႔ေပါ႔ တန္တန္ ဆက္ဆံမိလို႔ ဘ၀မွာ ဘယ္ေတာ႔မွ ျပင္လို႔မရတဲ႔ အမွားတစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္ က်ဴးလြန္မိသြားတယ္ ဗ်ာ.......ပ်က္စဥ္ ျပင္ခဏဆိုပင္မဲ႔ ကၽြနတ္ေတာ္မွားတဲ႔အမွားက ကၽြန္ေတာ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ျပင္ရင္ေတာင္ သူမကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀ထဲကို ဘယ္ေတာ႔ မွ ျပန္ေရာက္လာေတာ႔မွာ မဟုတ္ဘူးဗ်။
သူမနဲ႔ကၽြန္ေတာ္က ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ........ငယ္ခ်စ္ေတြေပါ႔.............သူမိဘေတြက အရမ္းကို အရွိ္န္၀ါ ႀကီးႀကီးနဲ႔ ခ်မ္းသာၾကတဲ႔သူေတြပါ.............ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ႔ အထည္ႀကီးပ်က္ေလ ..........သူတို႔ေတြက အတက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အက်ေပါ႔ဗ်ာ............သူမေလးက ကၽြန္ေတာ္ကို ေတာ္ေတာ္ ခ်စ္ရွာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ အသက္20မွာ သူမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ခိုးေျပးခဲ႔တယ္ေလ။သူနဲ႔အိမ္ေထာင္သက္ေတာက္ေလွ်ာက္ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုးသမွ်ကို ခါးစီးခံရွာတယ္........ကၽြန္ေတာ္ အရက္ေသာက္တယ္ ..................စိတ္ဆိုးရင္ အိမ္ေပၚကဆင္းရင္ ေငြေတြ သိန္းခ်ီျဖဳန္းတယ္............ျပသနာမ်ိဳးစံု၇ွာတယ္.........သူမိဘေတြက သူကိုဆူေနလဲ ကၽြန္ေတာ္ဘက္က ဘဲ အၿမဲ ရပ္တည္ေပးရွာတယ္................စိတ္ဆိုးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သူကိုတေယာက္ထဲ ထားၿပီး ထြက္သြားလဲ လိုက္ရွာေတာ႕တာဘဲ ကၽြန္ေတာ္ကို .......... အရက္ဆိုင္ေတြမွာ မူးေနလဲ သူအဆင္႔တန္းနဲ႔ မညီတဲ႔ အရက္ဆိုင္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ကို လိုက္ေခၚရွာတယ္..........ကၽြန္ေတာ္တင္လာသမွ် အေကၽြးေတြ ဆိုလဲ သူမ ဘာသူမ ၇ွင္းေပးရွာတယ္.......ဒီေလာက္ထိ ခ်စ္တတ္ၿပီး သည္းခံေပးတဲ႔ မိန္းမကို ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေပးခဲ႔တာေတြက ရက္စက္ျခင္းနဲ႔ ဥပကၡာတရားေတြေလ..........သူမ ကၽြန္ေတာ္ ဆီက အၿမဲေတာင္းတေနခဲ႔တာက ကၽြန္ေတာ္ ရဲ႔ ဂရုစိုက္ၾကင္နာျခင္းေတြကို ..............ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္တုန္းကမွ ေပးဖို႔ မစဥ္းစားခဲ႔မိဘူး........ကၽြန္ေတာ္ သူမေလးကို ခ်စ္ပါတယ္ ဒါပင္မဲ႔ ထုတ္မျပတတ္ဘူးဗ်............ဒီလိုနဲ႔ အိမ္ေထာင္သက္10ႏွစ္အၾကာမွာ သူမနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ဘာျပသနာမွ ႀကီးႀကီးမားမား မရွိဘဲ သူမ သူ႕မိဘအိမ္ကို ျပန္သြားတယ္ ................ဘယ္လိုေခၚေခၚ မလိုက္ေတာ႔ဘူးဗ်...................ကမန္ေတာ္ကို ကြာ၇ွင္းစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးခိုင္းတယ္ေလ ..........ကၽြန္ေတာ္လဲ သူခဏစိတ္ေကာက္တယ္အတင္နဲ႔ ထိုးေပးမိလိုက္တယ္ ................ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲ သူကၽြန္ေတာ္ကို အရမ္းခ်စ္ေတာ႔ ခဏပါဘဲ လို႔ ထင္မိတာကို။ ေနာက္ စိတ္ဆိုးရင္ေတာင္ သူမဘဲ အၿမဲ အေလွ်ာ႔ ေပးေနၾကဆိုတဲပအသိလဲ ရွိေနေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လဲ ခပ္တင္းတင္းဘဲ ေနလိုက္မိတယ္။
ဒီလိုေနလိုက္တာ ရက္ကေနလခ်ီလာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အံ႔ၾသလာမိတယ္............2လျပည္႔တဲ႔ေန႔မွဘဲ သတင္းစာထဲမွာ သူမက ကြဲရွင္းျပတ္ဆဲျခင္းေၾကျငာထည္႔လိုက္တာ ေတြ႔ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္ကို အံႊၾသမိသြားတယ္။ ဒီေလာက္ထိ ျပတ္သားသြားလိမ္႔မယ္လို႔ မတင္ထားမိခဲ႕ဘူးဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ ဘက္က ဘယ္လိုဆက္သြယ္2လံုး၀ အေတြ႔မခံေတာ႔ ဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္ကို အရမ္းအထင္ႀကီးမိသြားတယ္ေလ.....သူမေလး ဘယ္ေတာ႔မွ ကၽြန္ေတာ္ကို ျပစ္ပယ္သြားမယ္လို႔ မထင္ခဲ႔မိဘူးေလ။ ခုဆို သူမ မွာခ်စ္ရမဲ႔ သူရွိေနၿပီတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လို ျပဳျပင္ျပင္ သူမက လံုး၀လက္မခံႏိုင္ေတာ႔ဘူးတဲ႔ဗ်ာ.........ကမန္ေတာ္နဲ႔ပတ္သတ္ရင္ သူမရင္ထဲမွာ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းေတြ ကင္းရွင္းေနလို႔ပါတဲ႔ ဗ်ာ။ ကမန္ေတာ္ ရူးၿပီ ဘာမွကို လုပ္လို႔ မရေတာ႔ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လို ေနာင္တေတြကို ရင္၀ယ္မပိုက္ရေအာင္ အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထားတတ္ၾကဖို႔နဲ႔ တဘက္မိန္းကေလးရဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြကို လစ္လ်ဴမ၇ွုမိဖို႔ ၊ ကိုယ္ကို လိုတာထက္ပိုအထင္မႀကီးဘဲ တဘက္လူ၇ဲ႔ခံစားခ်က္ေတြကို ျမင္တတ္ေအာင္ ၾကည္႕ေပးႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ။
วันเสาร์ที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2553
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น